PUPPETS OF MASTER


"Το παιχνίδι της ομάδας θα βασίζεται και φέτος στον αδιαμφισβήτητο ηγέτη της, οπότε αναζητούνται τα κομάτια εκείνα που θα συμπηρώσουν ιδανικά το παζλ". 

"Έκανε κάποια καλά παιχνίδια μέσα στη σεζόν, άλλα δεν "κούμπωσε" όπως περίμεναν οι άνθρωποι της ομάδας". 

"Στον Πειραιά ψάχνουν καλούς χαρακτήρες που να μπορούν να ενταχθούν και να μην διαταράσσουν το οικογενειακό κλίμα της ομάδας". 

"Φέτος προσανατολίζονται σε παίχτες με περισσότερη ευρωπαϊκή εμπειρία που να ξέρουν σε ποιά ομάδα αγωνίζονται".

 "Οι ερυθρόλευκοι έχουν διατηρήσει ακέραιο τον γηγενή κορμό τους και αυτό είναι το πιο σημαντικό"

"Η απόκτηση του παίχτη χάλασε τη χημεία της ομάδας, ενώ είχαν βρεθεί οι ρόλοι"

 "Η απόκτηση του παίχτη θα χαλούσε τη χημεία της ομάδας, η οποία θέλει φέτος να στηριχτεί στο ελληνικό στοιχείο"

"Γίνεται στροφή σε πιο ικανούς αμυντικά (ή ποιοτικούς επιθετικά, εξαρτάται) παίχτες φέτος"


Σας θυμίζουν κάτι όλα τα παραπάνω; Σίγουρα σας θυμίζουν. Τα ακούμε και τα διαβάζουμε με τη μία ή την άλλη παραλλαγή κάθε χρονιά. Αοριστίες, γενικότητες και παρουσίαση μιας εικονικής πραγματικότητας. Όλα με σκοπό να φανεί ότι υπάρχει κάποιο πλάνο, να εξυπηρετηθεί κάποια ατζέντα ή να δικαιολογηθούν γεγονότα και καταστάσεις που δεν βγάζουν νόημα.

Υπάρχουν βέβαια και οι πιο τολμηροί, εκείνοι που γράφουν ατάκες τύπου:

"Αν δε σας αρέσει ο ηγέτης κάντε υπομονή μέχρι να φύγει ή αλλάξτε ομάδα"

"Ο προπονητής είναι ο πιο δουλευταράς και μάγκας και όσοι τον κρίνουν για τις δηλώσεις του είναι εγκάθετοι"

"Οι αφοί έχουν βρεί τη συνταγή να κρατούν την ομάδα σε υψηλό επίπεδο σε πολύ δύσκολες εποχές, ενώ τα οικονομικά μεγέθη είναι δυσανάλογα σε σχέση με τον ανταγωνισμό"

Αυτοί είναι ακόμα πιο "δικά τους παιδιά". Τα αγαπούν αυτά τα παιδιά και τα καλοδέχονται κάθε φορά που τα βλέπουν. Κάποιοι είναι και φίλοι τους.

Μην σκοτουριάζετε όμως εσείς το κεφάλι σας με όλα αυτά. Ακούστε απλά τι σας λένε. Ξέρουν, κάνουν ρεπορτάζ, έχουν αντικειμενική άποψη. Και σας αγαπάνε και σας σέβονται, αρκεί να μην θίξετε τους δικούς τους ανθρώπους. Εκεί περνάνε μια κρίση ταυτότητας...

Μία νέα αρχή...


Κάπου πέρα απο τη καφρίλα του ελληνικού οπαδισμού, με τις ιερές αγελάδες και τους "πιστούς" που είναι έτοιμοι να σε λοιδωρήσουν και να λερώσουν το στόμα τους όταν τους χαλάς τη σούπα, υπάρχει ένα άθλημα που ονομάζεται καλαθοσφαίριση. Σε αυτό το blog, που δεν είναι χρωματισμένο, ευελπιστώ να ασχοληθούμε περισσότερο με το άθλημα αυτό καθ' αυτό, ανεξαρτήτως οπαδικών προτιμήσεων. Και όχι μόνο βέβαια. Η πρόθεση είναι να αποτελέσει ένα φόρουμ γενικής συζητήσης και συνέχισης της παρέας του Red Pivot.

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχει σεβασμός μεταξύ των μελών και η διατήρηση ενός επίπεδου. Οι κανόνες συμμετοχής παραμένουν ίδιοι άλλωστε. Και επειδή το blog δεν είναι οπαδικό όπως ήταν το RP, καλό είναι να έχουμε υπόψιν μας ότι και η συμπεριφορά μας θα πρέπει να είναι αντίστοιχη. Μπορεί αυτό να δυσκολέψει λίγο κάποιους, άλλα οφείλουμε νομίζω να διαφυλάξουμε τον χαρακτήρα αυτής της προσπάθειας. Δεν προτίθεμαι να είμαι αρτηριοσκληρωτικός, άλλα προσωπικά αυτό θα είναι πάντα το πρωτεύον μέλημα μου. Στην περίπτωση που έρθουν και άλλοι άνθρωποι εδώ, θα είναι ισότιμοι με όσους ήταν στο RP, ανεξαρτήτως ποιά ομάδα συμπαθούν. Ο καθένας θα έχει δικαίωμα να εκφραστεί όπως θέλει, αρκεί να κινείται εντός κανόνων.

Αυτά προς το παρόν. Ελπίζω να αγκαλιάσετε και να στηρίξετε έμπρακτα το Hoopin' Life. Ήταν άλλωστε αποτέλεσμα των δικών σας παραινέσεων...